Uzaktan Çalışma

Uzaktan çalışmaya yalnızca ücret ve gider hesabı üzerinden yaklaşmak son derece yanıltıcı olur. Kalıcı hale gelmesi, hele bir kadın açısından iş, bedensel ve zihinsel yüke ve çok daha büyük haksızlıklara ve yıpranmaya yol açacaktır.

Uzaktan çalışma, çalışma hayatının geldiği nokta açısından kaçınılmaz bir yöntem olarak karşımıza çıkmaktadır. “Nasıl bir Uzaktan Çalışma” sorusunun sorulması, emekçi haklarının korunması açısından yerinde olacaktır.

Uzaktan çalışma, yakın gelecekte çalışma ilişkilerinin tümünü kapsamayacak. Bu gelişmenin birbirini besleyen iki yönü var: Bazı mesleklerin evde icra edilmesi ve evde çalışanlara yönelik hizmetlerin genişlemesi...

evlere kapatılan işçi, sadece dayanışma bilincini değil, örgütlenme, sendikalaşma ve toplu sözleşmeden yararlanabilme hakkını da fiilen yitiriyor.

Ana sınıfından yüksek lisans eğitimine kadar tüm sistemi uzaktan eğitim adı altında yapılandırmak, TV, internet, tablet, bilgisayar ve benzeri olanaklara sahip olmayanlar için süreçleri izlenemez kıldı.

Pandemi süreci ile toplum yeniden, yeni bir şekilde yapılandırılır iken, bu durum öğrenci ile geleceğin çalışanını da buna uygun yapılandırmanın yolunu açtı. Her an ulaşır ve ulaşılabilir olmak…

uzaktan eğitim, eğitim öğretimin ayrılmaz bir parçası haline geliyor. Ancak uzaktan eğitim ve eğitimde dijitalleşme amaç değil; üretim odaklı, bağımsız bir ekonominin insan gücünü yaratmak için bir araç.

Her ne olursa olsun ben klasikçiyim! İnsan, insanla var. Bir değişiklik olacaksa yine makinelerin ya da sermayenin lehine değil, insanın lehine bir değişiklikten tavır alınacağı açık... 

beyaz yakalı işçiler arasında, pandemi koşullarında yeni teknolojik olanak kullanılarak bir ölçüde yaygınlaşan uzaktan çalışma uygulamasının, işçi sınıfının yapısında çok önemli değişikliklere yol açacağı kanısında değilim.